υπολειμματικός

-ή, -ό, Ν [υπόλειμμα, υπολείμματος]

1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται σε υπολείμματα

2. αυτός που μένει ως υπόλειμμα

3. φρ. «υπολειμματικά όργανα»

βιολ. υποτυπώδη όργανα.